غزل
اڑیے تیریاں ونگاں دا چھنکارا مینوں چمبڑیاے
نالے اُچی نک دا قطب ستارا مینوں چمبڑیاے
پاگل کیتاے مینوں تیرے موتیاں ورگے دنداں نے
نمھے نمھے ہاسے دا لشکارا مینوں چمبڑیاے
مینوں تیری قاتل اکھ دی سینت لے کے بہہ گئی اے
تیریاں سُندر پلکاں دا چمکارا مینوں چمبڑیاے
توں کیہ جانیں بیبااپنےروپ دے بھوت بھتانےنوں
میتھوں پُچھ آں میں دسناواں یارا مینوں چمبڑیاے
تیرے عشق دا سایا لگداے پچھا چھڈن والا نئیں
نکے ہوندیاں ٹلیاسی دوبارا مینوں چمبڑیاے
ایتھے اوتھے چار چفیرے ہر تھاں نظری آندے نیں
سُرما کجلہ پلکاں تے مسکارا مینوں چمبڑیاے
عارف میں مجبور آں اوہدے کولوں نس وی نئیں سکدا
کالے ریشم ورگا زلف کھلارا مینوں چمبڑیاے
